Arkansas City leggur til að loka rekstri á rafmyntanámu vegna hávaða- og skipulagardeilna – Antminer

Embættismenn í borg í Arkansas hafa krafist þess að loka rafmyntanámustöð vegna fjölda kvartanir frá heimamönnum um hávaðamengun og brot á skipulagi. Þetta skref undirstrikar vaxandi spennu milli ört vaxandi dulritunarvinnslu iðnaðarins og smárra samfélaga þar sem starfsemin reynir oft að festast rótum.

Bæjarstjórn vísaði í mörg brot á skipulagsreglum og hélt því fram að námusvæðið hefði verið rekið á svæðum sem ekki væru úthlutaðir þungri iðnaðaráðstöfun. Auk þess höfðu íbúar lengi kvartað undan sífelldum hávaða sem kælikerfi námustækja framkölluðu, sem sumir lýstu sem sambærilegt algjörum hummi hreyflavéla.

Þrátt fyrir að námufyrirtækið hefði samkvæmt fregnum reynt að milda hávaðavandann taldi borgaryfirvöld ráðstafanirnar ófullnægjandi. Því greiddu þau atkvæði með því að afturkalla rekstrarleyfin og neyddu þar með verksmiðjuna til að loka.

Þessi atburður undirstrikar víðtækari áskorun sem dulritunarnámuiðnaðurinn stendur frammi fyrir: að halda jafnvægi milli rekstrarþarfa og staðbundinna samfélagsstaðla. Þar sem námuvinnslufyrirtæki leita að stöðum með hagkvæma orku og hagstæðar reglur rekast þau oft á árekstra vegna umhverfisáhrifa, auðlindanotkunar og áhyggna af lífsgæðum.

Lögfræðingar benda á að fleiri sveitarfélög gætu hert skipulagsreglur og umhverfislöggjöf eftir því sem almenningur verður meðvitaðri um áhrif námuvinnslu. Fyrir námuvinnslufyrirtæki gæti þetta þýtt flutningur til afskekktari eða iðnvæddari svæða – eða þörf fyrir sterkari samfélagsþátttökustefnur.

Í bili er málið í Arkansas áminning um að velgengni í dulritunarnámum er ekki bara spurning um hashrate og orkukostnað – það snýst líka um að viðhalda góðum vilja við samfélögin sem hýsa þessa starfsemi.