
مقامات یک شهر در ایالت آرکانزاس پس از موجی از شکایات ساکنان محلی درباره آلودگی صوتی و تخلفات در حوزه تقسیمبندی شهری، دستور تعطیلی یک مرکز استخراج رمزارز را صادر کردند. این اقدام تنشهای رو به رشد بین صنعت رو به گسترش استخراج ارزهای دیجیتال و جوامع کوچک میزبان را نشان میدهد.
شورای شهر به تخلفات متعدد از مقررات تقسیمبندی اراضی اشاره کرد و استدلال نمود که سایت استخراج در مناطقی فعالیت میکرد که برای فعالیتهای سنگین صنعتی تعیین نشده بودند. علاوه بر این، ساکنان مدتها از سر و صدای مداوم تولید شده توسط سیستمهای خنککننده تجهیزات استخراج شکایت داشتند؛ صدایی که برخی آن را مشابه وزوز پیوسته موتورهای جت توصیف میکردند.
با وجود آنکه گزارش شده بود شرکت معدنکاری تلاشهایی برای کاهش مشکلات صوتی انجام داده است، مقامات شهری این اقدامات را ناکافی دانستند. در نتیجه، آنها به لغو مجوزهای عملیاتی رأی دادند و عملاً این تاسیسات را مجبور به تعطیلی کردند.
این حادثه چالش گستردهتری را که بخش استخراج ارزهای دیجیتال با آن روبرو است، برجسته میکند: ایجاد تعادل بین نیازهای عملیاتی و استانداردهای جامعه محلی. از آنجا که عملیات استخراج به دنبال مکانهایی با انرژی مقرونبهصرفه و مقررات مطلوب هستند، اغلب با اصطکاکهایی در مورد تأثیرات زیستمحیطی، استفاده از منابع و نگرانیهای مربوط به کیفیت زندگی مواجه میشوند.
کارشناسان حقوقی اشاره میکنند که با افزایش آگاهی عمومی از اثرات معدنکاری، ممکن است شهرداریهای بیشتری قوانین منطقهبندی و مقررات زیستمحیطی را سختتر کنند. برای شرکتهای معدنی، این میتواند به معنای تغییر به سمت مناطق دورافتادهتر یا بهشدت صنعتیشده—یا نیاز به استراتژیهای قویتر تعامل با جامعه باشد.
در حال حاضر، پرونده آرکانزاس یادآوری است که موفقیت در استخراج ارزهای دیجیتال فقط به نرخ هش و هزینههای انرژی مربوط نمیشود—بلکه به حفظ حسن نیت با جوامعی که میزبان این عملیات هستند نیز مربوط میشود.