
ماینرهای بیت کوین امسال بازدهیهایی دارند که از سود خود بیت کوین فراتر رفته است، که بخشی از آن به لطف سرمایهگذاری سریع در زیرساختها و شتاب نظارتی است. بسیاری از شرکتهای ماینینگ فعالیتهای خود را با مراکز داده عظیم و ناوگان بزرگی از تجهیزات ماینینگ، به ویژه در مناطقی با انرژی ارزان و قابل اعتماد، گسترش دادهاند. علاوه بر این، افزایش تقاضای هوش مصنوعی، نیاز به قدرت محاسباتی بالا را افزایش میدهد—که همان زیرساخت را برای هر دو کار ماینینگ ارز دیجیتال و بارهای کاری هوش مصنوعی مفید میکند و موارد استفاده دوگانهای را ایجاد میکند که سرمایهگذاران به طور فزایندهای جذاب میدانند.
یک صندوق به خصوص—WGMI—به عنوان یک راه قوی برای سرمایهگذاران برای قرار گرفتن در معرض این روند پدیدار شده است. این صندوق بر شرکتهایی تمرکز دارد که حداقل نیمی از سود خود را از ماینینگ بیت کوین به دست میآورند، به علاوه شرکتهایی که سختافزار، نرمافزار و خدمات را به عملیات ماینینگ ارائه میدهند. به همین دلیل، WGMI به عنوان یک شرط متنوع دیده میشود: هم از ماینرها سود میبرد، و هم از اکوسیستم گستردهتری که از آنها پشتیبانی میکند. این صندوق خود بیت کوین را نگهداری نمیکند، بنابراین از نوسانات ناشی از این ارز اجتناب میکند، در حالی که همچنان از رونق سودآوری ماینرها و تقاضای زیرساختها بهره میبرد.
با این حال، ریسکها همچنان باقی هستند. هزینههای بالای انرژی، عدم قطعیت نظارتی و نیاز به ارتقاء مداوم برای همگام شدن با دشواری ماینینگ میتواند به سرعت حاشیه سود را از بین ببرد. علاوه بر این، در حالی که احساسات نهادی و نظارتی اکنون مطلوب است، تغییرات در سیاست یا بازارهای انرژی میتواند سودها را معکوس کند. برای بسیاری از سرمایهگذاران، سؤال کلیدی این است که آیا این شرکتها میتوانند هزینههای ثابت سنگین خود را به جریانهای نقدی پایدار و رو به رشد تبدیل کنند—و آیا صندوقهایی مانند WGMI میتوانند همچنان از مالکیت مستقیم بیت کوین بهتر عمل کنند.