
به عنوان کسی که عمیقاً در فضای رمزارزها درگیر است، همیشه نوآوری و تابآوری جامعه ماینینگ بیتکوین را تحسین کردهام. اما یک چیز که همچنان مرا ناامید میکند، نحوه ناعادلانه رفتار سیستم مالیاتی ایالات متحده با ماینرها و استیکرها است. در حال حاضر، آنها دو بار مالیات میپردازند – ابتدا زمانی که پاداشهای رمزارز را به دست میآورند، و دوباره زمانی که بعداً آن پاداشها را میفروشند. هیچ صنعت دیگری برای کمک به تأمین امنیت زیرساختهای دیجیتال با این نوع بار مضاعف روبرو نیست.
به نظر من، این فقط منطقی نیست. وقتی بیتکوین استخراج میکنید یا توکنی را استیک میکنید، پول نقد به دست نمیآورید – بلکه یک دارایی دیجیتال دریافت میکنید که ممکن است حتی بلافاصله نقد نشود. مالیات بر این پاداش به عنوان درآمد قبل از استفاده یا تبدیل آن، ماینرها را در موقعیت بسیار نامناسبی قرار میدهد، بهویژه در مقایسه با سرمایهگذاران سنتی که فقط زمانی مالیات میپردازند که واقعاً با سود بفروشند.
من از تلاشهای کنگره برای تغییر این وضعیت کاملاً حمایت میکنم. قانونگذاران بالاخره شروع به درک این موضوع کردهاند که ماینرها و توسعهدهندگان «کارگزار» نیستند و نباید طبق مقررات موجود با آنها چنین رفتاری شود. دیدن پیشنهادهایی برای حذف آن الزامات گزارشدهی و معرفی معافیتهای منطقی برای تراکنشهای کوچک دلگرمکننده است. این تغییرات میتواند استفاده از رمزارزها را در زندگی روزمره بسیار عملیتر کند.
آنچه بیشتر مرا نگران میکند این است که کشورهای دیگر از هماکنون جلوتر هستند. مکانهایی مانند سوئیس و پرتغال محیطهای دوستانه با رمزارزها ارائه میدهند که ماینرها، توسعهدهندگان و کسبوکارها را جذب میکنند. اگر ایالات متحده به زودی اقدام نکند، ما در این فضا هم استعداد و هم رهبری را به ملتهای پیشروتر از دست خواهیم داد.
ما اکنون فرصت داریم تا این وضعیت را اصلاح کنیم – و باید این کار را بکنیم. پایان دادن به مالیات مضاعف ماینرها و استیککنندگان به معنای دادن مجوز آزاد به رمزارزها نیست. این موضوع درباره عدالت، رشد و زنده نگه داشتن نوآوری در داخل کشور است.